- Οι λέξεις «χουντοκάναλα» και «προπαγάνδα», ακούστηκαν περισσότερες φορές από τη λέξη «μνημόνιο», στην πιο σύντομη προεκλογική περίοδο της πιο κρίσιμης μεταπολιτευτικής στιγμής της Ελλάδας!
- Το σύνθημα «Αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι», μετακόμισε από τα Εξάρχεια στην πλατεία Συντάγματος και για πρώτη φορά «σφράγισε» μαζική συγκέντρωση καθεστωτικών δυνάμεων!
- Περισσότερο συζητήθηκε το περιεχόμενο του τηλεοπτικού θεάματος, παρά του δημοψηφίσματος!
- Πρώτη φορά σε συνθήκες ελεύθερης οικονομίας, οι επιχειρηματίες ενός κλάδου, δηλαδή οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας, «ακύρωσαν» τους νόμους της αγοράς και του ανταγωνισμού: πουλώντας όλοι το ίδιο προϊόν και στην ίδια τιμή!
- Πρώτη φορά από συστάσεως ιδιωτικής τηλεόρασης, σε μια χώρα με 6 κανάλια, το ζάπινγκ έπαψε να έχει νόημα: αφού όλοι έδειχναν και έλεγαν τα ίδια!
Όλα τα αποθέματα
της κινδυνολογίας εξαντλήθηκαν.
της κινδυνολογίας εξαντλήθηκαν.
Για την Ελλάδα - Κόσοβο, για τη εθνική απειλή, για το Σύνταγμα που θα γίνει Μαϊντάν, για τις καταθέσεις που θα χαθούν, για ό,τι βάζει ο νους σου.
Και μαζί το όπλο τής τρομοκρατίας, η δημοσιογραφία, έπιασε πάτο, αλλά δεν σταματάει. Σκάβει τον πάτο για να βρει το επόμενο υπόγειο.
Το απόλυτο ξεγύμνωμα συνδικαληστών, πολιτικών, Μέσων,
δημοσιογραφίας και δημοσιογράφων. Από εδώ και εμπρός θα πορεύονται
τσίτσιδοι και δεν θα τους χλευάζουμε. Θα τους λυπόμαστε.
Αναρτήσεις
